Το ταλαιπωρημένο ζώο αγκομαχούσε βαριά, σαν κάτι φοβερό να την έκανε να μεγαλώσει τόσο πολύ που το σώμα της δεν άντεχε άλλο. Φαινόταν σαν το ογκώδες πλαίσιο του γορίλα να ήταν στα πρόθυρα της έκρηξης. Ο Πολ συνειδητοποίησε ότι επρόκειτο για μια κατάσταση ζωής ή θανάτου.
Εκείνη τη στιγμή, ο Πολ κατάλαβε ότι ο γορίλας δεν ήταν εκεί για να τον βλάψει. Αντίθετα, αναζητούσε απεγνωσμένα βοήθεια. Η δύσκολη αναπνοή της και το αγωνιώδες βλέμμα στα μάτια της ήταν αδιαμφισβήτητες ενδείξεις της αγωνίας της. Αυτό το πλάσμα, παρά τη δύναμή του, έδινε μια μάχη που δεν μπορούσε να κερδίσει μόνη της.