Τότε, εμφανίστηκε ένα περίεργο μοτίβο. Κάθε Πέμπτη, ο Βίνσεντ ξεκινούσε ένα μοναχικό ταξίδι πέρα από τα σύνορα της πολιτείας, ακολουθώντας πάντα την ίδια διαδρομή. Η ερευνήτρια ακολουθούσε σε προσεκτική απόσταση, παρατηρώντας τη σχολαστική προσήλωση του Βίνσεντ στο ίδιο πρόγραμμα κάθε εβδομάδα.
Κάθε βράδυ, το τηλέφωνο της Ματίλντα βούιζε με ενημερώσεις. “Έχουμε περισσότερα πλάνα σήμερα”, ανέφερε ο ερευνητής, με τον τόνο του ήρεμο αλλά σοβαρό. Η ανυπομονησία της Ματίλντα αυξανόταν με κάθε τηλεφώνημα. “Τίποτα σημαντικό;” ρωτούσε, ελπίζοντας για το τέλειο αποδεικτικό στοιχείο.