Στο σαλόνι της, η ερευνήτρια άπλωσε τις φωτογραφίες και τα χαρτιά. “Ρίξτε μια ματιά”, είπε, με τη φωνή του να είναι ένας χαμηλός ψίθυρος. Η Ματίλντα σάρωσε τα στοιχεία, με ένα πονηρό χαμόγελο να σέρνεται στο πρόσωπό της. “Ω, αυτό θα κάνει μια χαρά”, ψιθύρισε, νιώθοντας τη συγκίνηση της δικαίωσης.
Κάθε φωτογραφία θύμιζε την προδοσία του Βίνσεντ, αλλά ο πόνος της είχε πλέον αντικατασταθεί από θυμό. Διέγραψε με το δάχτυλό της μια εικόνα, με το χαμόγελό της να διευρύνεται. “Τα κατάφερες πραγματικά τώρα, Βίνσεντ”, ψιθύρισε στον εαυτό της, με μια σπίθα εκδικητικής ευχαρίστησης να τρεμοπαίζει στα μάτια της.