Καθώς η τελετή έκλεινε προς το τέλος της, ο ιερέας έκανε την καθιερωμένη ερώτηση: “Έχει κανείς αντίρρηση γι’ αυτή την ένωση;” Η Ματίλντα σηκώθηκε με ήρεμη αυτοπεποίθηση, η φωνή της ήταν σταθερή καθώς μιλούσε. “Ναι, έχω αντίρρηση” Το δωμάτιο σιώπησε, όλα τα μάτια ήταν στραμμένα πάνω της.
Ένα συλλογικό λαχάνιασμα διαπέρασε την αίθουσα καθώς η αντίρρησή της έγινε κατανοητή. Μπορούσε να νιώσει τα άσχημα βλέμματα που εισέπραττε από την πλευρά της Μελίσα, αλλά η Ματίλντα συνέχισε. “Ο Βίνσεντ δεν είναι αυτός που έχει παρουσιάσει”, συνέχισε, “και έχω αποδείξεις”