Ο Βίνσεντ αναστέναξε βαριά, αποφεύγοντας τα μάτια της. “Απλώς δεν μπορώ να το κάνω άλλο αυτό, Ματίλντα”, απάντησε, με τον τόνο του να είναι επίπεδος, σχεδόν μηχανικός. “Θέλω κάτι διαφορετικό… κάτι χωρίς εσένα” Οι λέξεις την έκοψαν σαν κρύα λεπίδα, κάθε συλλαβή πιο αιχμηρή από την προηγούμενη.
Ένιωσε ένα τσίμπημα στα μάτια της, η όρασή της θόλωσε από την έναρξη των δακρύων. Ανοιγόκλεισε γρήγορα τα μάτια της, παλεύοντας να διατηρήσει την ψυχραιμία της. “Είναι κάτι που έκανα;” πίεσε, με τη φωνή της να σπάει. “Υπάρχει κάτι που μπορώ να διορθώσω, κάτι που μπορούμε να δουλέψουμε;” Η Ματίλντα παρακάλεσε.