Τσιμπώντας τα μάτια της μέσα στο αμυδρό φως, η Ματίλντα προσπάθησε να διακρίνει το πρόσωπο του οδηγού. Το μόνο που μπόρεσε να δει ήταν ένας καταρράκτης από ξανθά μαλλιά. Το στομάχι της ανατρίχιασε καθώς έβλεπε τα πίσω φώτα του αυτοκινήτου να εξαφανίζονται, παρασύροντας τον άντρα που είχε περάσει μια ζωή αγαπώντας και εμπιστευόμενη.
Μόνη της στο άδειο σπίτι, η Ματίλντα κάθισε με τα κλειστά χαρτιά του διαζυγίου δίπλα της. Κάθε της ανάσα ήταν βαριά, φορτωμένη με δυσπιστία. Αργά, άπλωσε το χέρι της στο φάκελο, τα δάχτυλά της έτρεμαν καθώς τον άνοιγε, προετοιμάζοντας τον εαυτό της για την πραγματικότητα που της είχε επιβληθεί από τον Βίνσεντ.