Ήταν τόσο απορροφημένη στις σκέψεις της που δεν είχε καν προσέξει τη συνάδελφό της, την Τέρι, να την πλησιάζει κρυφά. “Τι συμβαίνει;” Είπε χαρούμενα η Τέρι. Η Κάρολ αγκομαχούσε: “Ω! Με τρόμαξες”, είπε, βάζοντας ένα ψεύτικο χαμόγελο. “Απλώς ονειροπολούσα για λίγο”, εξήγησε, διατηρώντας το κλίμα ανάλαφρο. Δεν ήθελε να της πει τι είχε στο μυαλό της. Κι αν έκανε λάθος
Η Τέρι την άκουσε για μια στιγμή και μετά ρώτησε: “Έτοιμη να αρχίσουμε να σερβίρουμε τα ποτά;” Η Κάρολ έγνεψε και κατευθύνθηκαν και οι δύο προς το μαγειρείο. Η Κάρολ ήλπιζε απεγνωσμένα ότι θα μπορούσε να σερβίρει στον διάδρομο 2. Είχε έναν συγκεκριμένο λόγο που ήθελε να δουλέψει στον διάδρομο 2. Εκεί καθόταν το νεαρό αγόρι, που είχε τραβήξει την προσοχή της νωρίτερα. Ήλπιζε να τον πλησιάσει για να καταλάβει ίσως λίγα περισσότερα γι’ αυτόν.