Δεν αποτελεί έκπληξη, λοιπόν, το γεγονός ότι οι Hells Angels έχουν εμπλακεί σε πολυάριθμες συγκρούσεις με τις αρχές επιβολής του νόμου κατά τη διάρκεια των ετών. Από περιστατικά υψηλού προφίλ, όπως η διαβόητη συναυλία Altamont Free Concert το 1969, μέχρι πιο πρόσφατες αψιμαχίες, οι αντιπαραθέσεις των Angels με την εξουσία απλώς εδραίωσαν τη φήμη τους ως μια υπολογίσιμη δύναμη. Ωστόσο, μέσα στο χάος και το χάος, υπάρχει ένας αυστηρός εσωτερικός κώδικας που διέπει κάθε πτυχή της ζωής του κλαμπ.
Στο επίκεντρο αυτού του κώδικα βρίσκονται οι τριάντα κανόνες της λέσχης που κάθε μέλος πρέπει να τηρεί χωρίς εξαίρεση. Αυτοί οι κανόνες, που συχνά καλύπτονται από μυστικότητα και μυστήριο, αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της οργανωτικής δομής των Hells Angels, υπαγορεύοντας τα πάντα, από τις αλληλεπιδράσεις με τους ξένους μέχρι τις λεπτομέρειες των καθημερινών δραστηριοτήτων της λέσχης. Δεν είναι απλές υποδείξεις ή κατευθυντήριες γραμμές- είναι εντολές που πρέπει να ακολουθούνται ευλαβικά, επιβαλλόμενες από την ακλόνητη εξουσία της ιεραρχίας της λέσχης.