Ο ήχος του κουδουνιού έσπασε την τεταμένη σιωπή. Η Μπρέντα κατέβηκε βιαστικά κάτω, κρατώντας ακόμα το μωρό στην αγκαλιά της, και άφησε τον Δρ Λόσον να περάσει. Κινήθηκε με εξασκημένη ακρίβεια, με την ευγενική αλλά σταθερή συμπεριφορά του να φέρνει μια σύντομη αίσθηση ηρεμίας. Μετά από μια ενδελεχή εξέταση, στράφηκε προς την Μπρέντα.
“Το μωρό είναι σταθερό”, είπε ο Δρ Λόσον, τυλίγοντας προσεκτικά το στηθοσκόπιό του. “Αλλά είναι σαφές ότι κλαίει υπερβολικά και χρειάζεται σωστή σίτιση και φροντίδα. Ένα μωρό τόσο μικρής ηλικίας δεν έχει την πολυτέλεια να παραμεληθεί” Η φωνή του ήταν απαλή, αλλά τα λόγια του έφεραν μια αναμφισβήτητη επείγουσα ανάγκη.