Το δωμάτιο ήταν βαρύ από την ένταση, καθώς η Μπρέντα ένιωθε την υπομονή της να εξαντλείται. Το μυαλό της ούρλιαζε για απαντήσεις, αλλά βαθιά μέσα της ήξερε ότι πιέζοντας πολύ θα μπορούσε να κάνει τη Στέισι να κλείσει εντελώς. Προς το παρόν, η Μπρέντα μπορούσε μόνο να περιμένει – αν και κάθε δευτερόλεπτο σιωπής της φαινόταν σαν μια αιωνιότητα.
Ο Δρ Lawson τελείωσε με το πακετάρισμα της τσάντας του και γύρισε προς την Brenda, με την έκφρασή του σταθερή. “Δεδομένης της κατάστασης, προτείνω ανεπιφύλακτα να επικοινωνήσετε με την Υπηρεσία Προστασίας Παιδιών”, είπε. Το στομάχι της Μπρέντα συσπάστηκε. “Είστε σίγουρος, γιατρέ;” ψιθύρισε, με τη φωνή της να ακούγεται μετά βίας. Εκείνος έγνεψε με σοβαρότητα. “Πρέπει να διασφαλίσουμε την ασφάλεια του μωρού. Μπορούν να βοηθήσουν”