Η Λένα, με έναν υπαινιγμό ανησυχίας στη φωνή της, απάντησε: “Ναι, είμαι σίγουρη. Σας ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σας”, προτού πάρει γρήγορα το δρόμο της προς το σταθμό. Χωρίς να πει άλλη λέξη, διέσχισε βιαστικά το χώρο στάθμευσης προς το σταθμό των λεωφορείων, με τη φιγούρα της να κινείται γρήγορα μέσα στο εξασθενημένο φως.
Καθώς εξαφανίστηκε στις σκιές, ένα παράξενο αίσθημα ανησυχίας τον κυρίευσε. Ήταν σαν η φευγαλέα συνάντηση να είχε αφήσει ένα ανεξίτηλο Jacob στο μυαλό του, και τα αναπάντητα ερωτήματα σχετικά με την κατάστασή της άρχισαν να στροβιλίζονται στις σκέψεις του.