Αφημένος μόνος στο σπίτι του, ο Πίτερ βρέθηκε να στοιχειώνεται από ατελείωτες ερωτήσεις. “Έπρεπε να ήμουν πιο προσεκτικός Θα μπορούσα να το είχα αποτρέψει αυτό;” αναρωτιόταν επανειλημμένα. Κάθε απόφαση που είχε πάρει επαναλαμβανόταν στο μυαλό του, από το να τους καλέσει μέσα μέχρι την ανακάλυψη της κλοπής.
Ο Πίτερ καθόταν στο αμυδρά φωτισμένο σαλόνι, κοιτάζοντας το σημείωμα. Δεν μπορούσε να απαλλαγεί από την αίσθηση ότι κάτι του είχε ξεφύγει, μια λεπτομέρεια-κλειδί που θα μπορούσε να ξετυλίξει το κουβάρι της αλήθειας. “Θα ανακαλύψω τι πραγματικά συνέβη”, ορκίστηκε σιωπηλά, με την αποφασιστικότητά του να σκληραίνει.