Καθώς έτρωγαν, η Νάταλι άρχισε να ανοίγεται όλο και περισσότερο για την κατάστασή της. “Είμαστε στους δρόμους εδώ και εβδομάδες”, παραδέχτηκε. “Έχασα τη δουλειά μου όταν η εταιρεία έκανε περικοπές και έκτοτε είναι αδύνατο να βρω δουλειά” Η φωνή της ράγισε, αλλά γρήγορα ανέκτησε την ψυχραιμία της, με την αξιοπρέπειά της ανέπαφη.
Ο Πίτερ άκουγε, με τα συναισθήματά του σε αναταραχή. Η συμπάθεια τον έπαιρνε από πάνω του καθώς φανταζόταν τις δυσκολίες που είχε υποστεί. Ωστόσο, ένα μέρος του δεν μπορούσε να αποβάλει τη δυσφορία του. Το ότι τις άφησε στο γκαράζ του, ενώ εκείνος περνούσε τη μέρα του στο γραφείο, τον έκανε να νιώθει άβολα. Τι θα γινόταν αν κάτι πήγαινε στραβά