Η εξάντληση τελικά νίκησε, και παρόλο που ένιωθε άγχος, έπεσε σε έναν ανήσυχο ύπνο. Το επόμενο βράδυ, καθώς βολευόταν στο κρεβάτι της, ο ήχος επανήλθε – αυτή τη φορά πιο δυνατά. Μια ανατριχίλα έτρεξε στη σπονδυλική της στήλη. Σηκώθηκε, σάρωσε τις σκοτεινές γωνίες του δωματίου, με την καρδιά της να χτυπάει δυνατά.
Δεν μπορούσε να διώξει τις σκέψεις που έτρεχαν στο μυαλό της: ήταν το σπίτι της στοιχειωμένο Η Έμιλι άρπαξε το τηλέφωνό της, ψάχνοντας μανιωδώς για λογικές εξηγήσεις. “Δάπεδα που τρίζουν… αλλαγές θερμοκρασίας… τα παλιά σπίτια κάνουν παράξενους θορύβους”, μουρμούρισε στον εαυτό της ενώ ξεφύλλιζε άρθρα, προσπαθώντας να καθησυχάσει τον εαυτό της.