Με την πάροδο των χρόνων, οι δυο τους είχαν γίνει αχώριστοι, με το δεσμό τους να βαθαίνει με το πέρασμα του χρόνου. Τώρα, στεκόμενη στο γραφείο του κτηνιάτρου, η Βανέσα δεν μπορούσε παρά να παρατηρήσει πόσο κοντά είχαν έρθει. Ο Juniper ήταν άρρωστος και αδύναμος, ο χρόνος του τελείωνε.
Με δάκρυα στα μάτια, η Βανέσα ψιθύρισε στον κτηνίατρο: “Νομίζω ότι και οι δύο ξέρουν τι τους περιμένει” Ο δρ Χέντερσον απλώς έγνεψε. Ο Τζούνιπερ αγκαλιάστηκε με τον Όλι, και οι δύο γάτες γουργούριζαν απαλά καθώς έγλειφαν η μία την άλλη σε μια τρυφερή, τελευταία αγκαλιά.