Με μια βαθιά ανάσα, η Βανέσα έσπρωξε την πόρτα της κλινικής. Η γνώριμη μυρωδιά του αντισηπτικού τους χτύπησε, αλλά αυτή τη φορά ήταν χρωματισμένη με κάτι πιο ψυχρό, πιο δυσοίωνο. Η κλινική ήταν άδεια, και η Βανέσα και η Σαμάνθα κατευθύνθηκαν προς το γραφείο του Δρ Χέντερσον.
Στην πόρτα, η Βανέσα σταμάτησε, με το χέρι της να αιωρείται πάνω από το χερούλι και το μυαλό της να τρέχει με τρομερές σκέψεις. Μπήκαν μέσα, αλλά το γραφείο ήταν άδειο και δεν υπήρχε κανένα ίχνος του Δρ Χέντερσον ή του Όλι. Ακριβώς τη στιγμή που η ελπίδα της Βανέσα άρχισε να χάνεται, η Σαμάνθα την άρπαξε από το χέρι, με το πρόσωπό της χλωμό.