Η Σούζαν τηλεφώνησε επανειλημμένα στον Δρ Γουίλσον, προσκολλημένη στην ελπίδα ότι όλα αυτά ήταν μια παρεξήγηση και ότι είχε κάποιο νόμιμο λόγο που πήρε τη Μάργκο. Όμως, κάθε κλήση πήγαινε κατευθείαν στον τηλεφωνητή, και η αλήθεια άρχισε να γίνεται αντιληπτή.
Καθώς η απελπισία μετατράπηκε σε ατσάλινη αποφασιστικότητα, η Σούζαν σκούπισε τα τελευταία της δάκρυα και τηλεφώνησε στην κλινική του Δρ Γουίλσον, με τη φωνή της σταθερή και ακλόνητη. “Χρειάζομαι τη διεύθυνση του Δρ Γουίλσον”, απαίτησε, με την αποφασιστικότητά της ξεκάθαρη. Μετά από μια στιγμή δισταγμού, η ρεσεψιονίστ υποχώρησε, δίνοντας τη διεύθυνση.