Ο Τζέισον αισθάνθηκε αμέσως την αλλαγή, τον τρόπο με τον οποίο τα βλέμματα στράφηκαν διακριτικά προς το μέρος του ως τον προφανή ένοχο. Παρόλο που κανείς δεν τον κατηγόρησε ανοιχτά, ο Ιάσονας ένιωθε την ανομολόγητη ευθύνη να πέφτει στους ώμους του. Είδε τους συγγενείς της Βαλέρια να ανταλλάσσουν βλέμματα γνώσης.
Οι φωνές τους ήταν χαμηλές, αλλά όχι αρκετά χαμηλές ώστε να μην τον εμποδίσουν να πιάσει τους υπαινιγμούς. Κάθε βλέμμα και κάθε ψίθυρος βάθαινε την αίσθηση της απομόνωσής του. Η Βαλέρια έσπευσε να υπερασπιστεί τον Ιάσονα. Όταν κάποιος πρότεινε να ψάξουν τα πράγματα όλων, εκείνη στάθηκε σταθερή, με τη φωνή της σταθερή και επιβλητική.