Για να μουδιάσει τον πόνο, ο Τζέισον αναζήτησε παρηγοριά σε μια σειρά από περιστασιακές σχέσεις, καμία από τις οποίες δεν προσέφερε πραγματική παρηγοριά. Μετακινούνταν από τη μια φευγαλέα σχέση στην άλλη, αποφεύγοντας τη συναισθηματική οικειότητα σαν να ήταν παγίδα. Η καρδιά του, ακόμα πληγωμένη, απέφευγε οτιδήποτε έμοιαζε με δέσμευση.
Κατά τη διάρκεια μιας από αυτές τις άσκοπες περιπέτειες, ο Τζέισον γνώρισε την Έμιλι σε ένα πάρτι της δουλειάς του. Ήταν ζωντανή, ζωηρή και εντελώς απαλλαγμένη από τις περιπλοκές που είχαν στοιχειώσει το παρελθόν του Τζέισον. Συνδέθηκαν αμέσως, μοιράστηκαν εύκολα γέλια και ιστορίες που κυλούσαν χωρίς το βάρος της ιστορίας.