Κατά τη διάρκεια των συζητήσεων, τα μάτια του ψάχνουν συχνά το δωμάτιο, αναζητώντας τους. Κάθε φορά που εντοπίζει τη Βαλέρια και τον σύντροφό της, η καρδιά του χτυπάει δυνατά. Η Έμιλι παρατήρησε την αφηρημάδα του, αλλά την απέρριψε ως νευρικότητα της ημέρας του γάμου, αγνοώντας την αναταραχή που επικρατούσε μέσα του.
Η ένταση ανάμεσα στην περιέργεια του Ιάσονα και τη χαρούμενη γιορτή γινόταν όλο και πιο αισθητή. Οι καλεσμένοι παρέμεναν απορροφημένοι στις γιορτές, κουβέντιαζαν και χόρευαν, ενώ το μυαλό του Ιάσονα έτρεχε. Κάθε στιγμή που μοιραζόταν με την Έμιλι ένιωθε να επισκιάζεται από το μυστήριο που δεν μπορεί να διαλευκάνει.