Η λύπη τον έπιανε καθώς έβλεπε τη σύγχυση και τον πόνο να αναβοσβήνουν στο πρόσωπο της Έμιλι. Αυτή η μέρα υποτίθεται ότι θα ήταν γι’ αυτούς, μια γιορτή της αγάπης τους. Όμως η εμμονή του με τη Βαλέρια είχε ρίξει σκιά πάνω απ’ όλα, αφήνοντας τον Τζέισον να παλεύει με τις συνέπειες των δικών του πράξεων.
Η έκφραση της Έμιλι σφίχτηκε και απολογήθηκε ευγενικά, με τη φωνή της ήρεμη αλλά σφιγμένη. Ο Τζέισον έσπευσε να την ακολουθήσει, με την καρδιά του να χτυπάει δυνατά, απελπισμένος να δώσει εξηγήσεις. Συνειδητοποίησε τώρα, αν και πολύ αργά, ότι έπρεπε να αφήσει το παρελθόν και να επικεντρωθεί στο παρόν και το μέλλον του – την Έμιλι.