“Μου είπε ότι ζούσε με φόβο και τρόμο για μήνες, πιστεύοντας ότι θα τον πιάσουν. Αλλά όταν δεν συνέβη τίποτα, νόμιζε ότι είχε ξεφύγει και συνέχισε τη ζωή του. Δεν ήξερε ότι ο λόγος που δεν τον έπιασαν ήταν επειδή εγώ είχα συλληφθεί για το έγκλημα στη θέση του” Ο Τζέιμς σκούπισε ένα μοναχικό δάκρυ που είχε γλιστρήσει στο μάγουλό του.
“Η αντίδρασή μου ήταν μια δίνη συναισθημάτων. Θυμός, προδοσία, σύγχυση – όλα με χτύπησαν ταυτόχρονα. Ήθελα να ουρλιάξω, να του φωνάξω που κατέστρεψε τη ζωή μου. Αλλά μετά κοίταξα στα μάτια του. Ο Τζον ήταν ένας συντετριμμένος άνθρωπος, καταβεβλημένος από ενοχές και ντροπή. Ζητούσε συνεχώς συγγνώμη, έλεγε πόσο λυπόταν και πόσο θα ήθελε να είχε το κουράγιο να το δηλώσει νωρίτερα”