Ήταν σαν να είχε μετακινηθεί το έδαφος κάτω από τα πόδια του και έπιασε τον εαυτό του να παλεύει να διατηρήσει την ισορροπία του. Οι άκρες της όρασής του άρχισαν να θολώνουν και να συστέλλονται, περιοριζόμενες σε απλές κουκίδες φωτός και σκιάς που χόρευαν ακανόνιστα μπροστά στα μάτια του.
Τα πόδια του, που κάποτε ήταν σταθερά, τον πρόδιδαν με κάθε διστακτικό βήμα. Παραπατούσε ανομοιόμορφα, με το σώμα του να παλεύει να συμβαδίσει με τον ξέφρενο ρυθμό των σκέψεων και των ευθυνών του. Σε λίγες στιγμές, ο αγώνας του αποδείχτηκε υπερβολικός και κατέρρευσε.