Καθώς καθόντουσαν πίνοντας τα ποτά τους, επιδιδόμενες σε ανέμελα πειράγματα, η Ελοΐζα ένιωσε έναν κόμπο στο στομάχι της. Συγκεντρώνοντας το θάρρος της, πήρε τελικά μια βαθιά ανάσα και έθεσε το θέμα. “Μαμά, πρέπει να σου πω κάτι σημαντικό. Σε παρακαλώ να καταλάβεις ότι σέβομαι απόλυτα εσένα και τον μπαμπά και ότι δεν ήταν ποτέ πρόθεσή μου να σας πληγώσω”, ξεκίνησε διστακτικά. Η έκφραση της μητέρας της μετατράπηκε σε έκφραση ανησυχίας, ενώ τα μάτια της έψαχναν τα μάτια της Ελοΐζας για ενδείξεις. Διαισθανόταν ότι η κόρη της ήταν έτοιμη να αποκαλύψει κάτι σημαντικό.
“Μαμά”, ξεκίνησε η Ελοΐζα, με τη φωνή της να τρέμει ελαφρώς, “όταν ξεκίνησα το πανεπιστήμιο, ο μπαμπάς ξεκαθάρισε ότι τα ραντεβού ήταν εκτός ορίων. Αλλά μετά, γνώρισα κάποιον” Έκανε μια παύση, με τα λόγια της να ξεχειλίζουν σαν χείμαρρος καθώς συνέχισε: “Δεν ήξερα πώς να το πω και στους δυο σας, γι’ αυτό το κράτησα μυστικό. Τον ερωτεύτηκα βαθιά και μου έκανε πρόταση γάμου χθες το βράδυ” Η Ελοΐζα ξεστόμισε το μυστικό της με μια ανάσα. Με την αλήθεια επιτέλους να βγαίνει προς τα έξω, περίμενε με αγωνία την απάντηση της μητέρας της, κρατώντας την αναπνοή της.