Η Ελοΐζα, μοναχοπαίδι, ήταν πάντα ελαφρώς κακομαθημένη. Οι γονείς της ήταν πλούσιοι και, όπως οι περισσότεροι γονείς, επιθυμούσαν μόνο το καλύτερο για το παιδί τους. Ωστόσο, κατά καιρούς έδειχναν να το παρατραβάνε λίγο.
Ο πατέρας της, ιδιαίτερα αυστηρός, επέμενε πάντα να έχει άριστους βαθμούς κατά τη διάρκεια της ανατροφής της. Όταν ξεκίνησε το κολέγιο, ήταν πολύ σαφής: όχι ραντεβού μέχρι να πάρει το πτυχίο της. Τότε, η Ελοΐζα απλά γούρλωνε τα μάτια της, σκεπτόμενη ότι ο πατέρας της ήταν απλά πολύ προστατευτικός. Ποτέ δεν σχεδίαζε να γνωρίσει κάποιον ξεχωριστό, αλλά τώρα που το είχε κάνει, δάγκωνε νευρικά τα χείλη της, προσπαθώντας να σκεφτεί πώς να ανακοινώσει τα νέα στους γονείς της.