“Φεύγω με τον αρραβωνιαστικό μου”, είπε, με τη φωνή της αποφασισμένη. “Ο Κέβιν είναι ευγενικός και ειλικρινής. Είναι ο άνθρωπος που εμπιστεύομαι και στον οποίο πιστεύω” Καθώς η Ελοΐζα και ο Κέβιν έφυγαν, το σαγόνι του Πίτερ έπεσε, χτυπημένος από τη συνειδητοποίηση του σοβαρού του λάθους. Παρακολουθούσε αβοήθητος την κόρη του, το πρόσωπο που αγαπούσε περισσότερο, να φεύγει μακριά του.
Ο Κέβιν, νιώθοντας αμήχανα, ακολούθησε γρήγορα την Ελοΐζα έξω, σταματώντας μόνο για να επιχειρήσει ένα ευγενικό “ευχαριστώ για το δείπνο”. Ωστόσο, τα λόγια του αντιμετωπίστηκαν με σιωπή. Ο Πίτερ, που είχε μείνει στο τραπέζι, είδε την αποδοκιμασία στα μάτια της γυναίκας του Μπιάνκα. “Το μόνο που ζήτησα ήταν να έχεις ανοιχτό μυαλό απόψε”, είπε, με τη φωνή της να έχει μια χροιά απογοήτευσης. “Το πείσμα σου μπορεί να μας κοστίσει τη μοναδική μας κόρη” Με αυτά τα λόγια, έφυγε από το τραπέζι, αφήνοντας τον Peter μόνο του με τις σκέψεις του. Αναρωτήθηκε πώς η τέλεια οικογένειά του είχε διαλυθεί τόσο γρήγορα.