Ο Κέβιν Σινκλέρ μετακινήθηκε στο κάθισμά του, προσπαθώντας να βρει οποιαδήποτε ένδειξη άνεσης στον στενό χώρο. Μετά από μια εξαντλητική εβδομάδα με απανωτές συσκέψεις και σφιχτές προθεσμίες, επιθυμούσε ένα διάλειμμα. Περίμενε με ανυπομονησία αυτή την πτήση ως μια σύντομη απόδραση από την ταραχώδη εργασιακή του ζωή.
Καθώς η φωνή του κυβερνήτη ακούστηκε από την ενδοεπικοινωνία, ανακοινώνοντας την αναχώρηση του αεροπλάνου, ο Κέβιν αναστέναξε βαθιά. Ο καθησυχαστικός τόνος ήταν μια μικρή παρηγοριά στην κατάμεστη καμπίνα, που σήμαινε την έναρξη του ταξιδιού και την ευκαιρία να χαλαρώσει από μια απαιτητική εβδομάδα.