Παρά την εξάντλησή του, ο Κέβιν ένιωθε μια αίσθηση ολοκλήρωσης. Μόλις είχε εξασφαλίσει μια σημαντική συμφωνία, μια υπενθύμιση του γιατί υπέμενε μια τόσο απαιτητική δουλειά. Η σκέψη μιας ήσυχης πτήσης μπροστά του ήταν μια μικρή ανταμοιβή για τις πρόσφατες προσπάθειές του.
Μπορούσε σχεδόν να νιώσει το άγχος να φεύγει καθώς ο υπάλληλος της πύλης ανακοίνωνε την επιβίβαση. Ο Κέβιν πετάχτηκε όρθιος, ανυπόμονος να χαλαρώσει επιτέλους μετά το εξαντλητικό ταξίδι του. Αλλά καθώς έφτασε στο γραφείο, το απολογητικό βλέμμα του πράκτορα διέλυσε τις ελπίδες του.