Όπου κι αν πήγαινε, η Στέισι έκανε περιστασιακά, αυθόρμητα σχόλια για τα παράξενα περιστατικά στο κτίριό της, με τον τόνο της ελαφρύ αλλά τα λόγια της υποβλητικά. Ανέφερε τρεμάμενα φώτα και περίεργους ήχους, το είδος των φημών που έκαναν τους ανθρώπους να νιώθουν αρκετά άβολα ώστε να αναθεωρούν τις επιλογές τους.
Καθώς άρχισε η δημοπρασία, η Στέισι βρήκε θέση στην τέταρτη σειρά, ένα σημείο όπου μπορούσε να παρατηρεί τα πάντα χωρίς να τραβάει την προσοχή πάνω της. Κράτησε το κεφάλι της χαμηλά, περιμένοντας υπομονετικά καθώς προχωρούσε η δημοπρασία, με την καρδιά της να χτυπάει δυνατά καθώς η σειρά του διαμερίσματός της πλησίαζε με κάθε πώληση που περνούσε.