Το βλέμμα του κ. Πέρκλι συνάντησε το δικό της στην άλλη άκρη του δωματίου, με το πρόσωπό του σταχτί από δυσπιστία. Ο πανικός τρεμόπαιξε στα χαρακτηριστικά του καθώς τραύλισε, εμφανώς ταραγμένος. Απεγνωσμένα, φώναξε στον δημοπράτη, απαιτώντας να ακυρωθεί η πώληση, ελπίζοντας σε κάποιο παραθυράκι για να αναιρέσει την απώλειά του.
Αλλά οι εκκλήσεις του έπεσαν στο κενό. Οι όροι της δημοπρασίας ήταν ξεκάθαροι – όλες οι πωλήσεις ήταν οριστικές. Δεν υπήρχαν εξαιρέσεις. Η αλήθεια φάνηκε να τον συντρίβει και οι ώμοι του έπεσαν, με το βάρος της ήττας του να πέφτει πάνω του, καθώς το πλήθος παρακολουθούσε.