Ένα πράγμα ήταν ξεκάθαρο: είχε ξεφύγει από τα όρια του εαυτού του. Ο Τζον αποφάσισε ότι χρειαζόταν τη βοήθεια ειδικού και έπιασε το τηλέφωνό του, με τα δάχτυλά του να τρέμουν καθώς καλούσε. Καθώς περίμενε να σηκωθεί η κλήση, δεν μπορούσε να αποβάλει την αίσθηση ότι η ήσυχη, προβλέψιμη ζωή του επρόκειτο να ανατραπεί.
Καθώς άφηνε το τηλέφωνο, έπιασε τον εαυτό του να σκέφτεται την πρωινή του ρουτίνα και συνειδητοποίησε ότι η ήρεμη ύπαρξή του ίσως αναστατωνόταν για πρώτη φορά μετά από χρόνια. Αυτό τον έκανε να νιώσει ένα ανεξήγητο μείγμα άγχους και ενθουσιασμού, καθώς περίμενε να φτάσει ο ειδικός και να ρίξει φως στην απροσδόκητη τροπή που είχε πάρει η μέρα του.