Καθώς ο Σαμ βγήκε έξω για να κάνει το τηλεφώνημά του, ο Τζον αποσύρθηκε στο σαλόνι του, με το απαλό βουητό του γερασμένου ρολογιού του παππού του να του προσφέρει μια παράξενη αίσθηση παρηγοριάς. Βρήκε τον εαυτό του να έλκεται από το παράθυρο, παρακολουθώντας τον Σαμ να εμπλέκεται σε μια συζήτηση που φαινόταν να είναι έντονη, με τις χειρονομίες του να γίνονται όλο και πιο ζωηρές κάθε λεπτό που περνούσε. Ένας κόμπος ανησυχίας έσφιξε το στήθος του Τζον. Με ποιον μιλούσε ο Σαμ Και τι ήταν τόσο ενοχλητικό στο “φίδι της τουαλέτας” του
Ενώ περίμενε, ο Τζον βρήκε το βλέμμα του να περιπλανιέται προς το μπλοκ του που βρισκόταν στο τραπεζάκι του καφέ. Ήταν ακόμα ανοιχτό το σχέδιο που είχε ξεκινήσει εκείνο το πρωί, ένα πορτρέτο του λευκοσπουργίτη που είχε εντοπίσει. Κατά κάποιο τρόπο, η ήρεμη δραστηριότητα της παρατήρησης πουλιών έμοιαζε να απέχει πολύ από την καταιγίδα που ξεσπούσε στο γαλήνιο σπίτι του. Ένας αναστεναγμός ξέφυγε από τα χείλη του. Ο κόσμος του είχε αλλάξει με τρόπους που δεν μπορούσε να φανταστεί όταν είχε ξυπνήσει σήμερα το πρωί.