Μην αντιλαμβανόμενος άλλη διέξοδο από αυτή την αινιγματική κατάσταση, ο Τζον λαχταρούσε να επιστρέψει στην ήσυχη, συνταξιούχο ζωή του. Φαινόταν ότι ο μόνος δρόμος προς την επίτευξη αυτού του στόχου ήταν η υπογραφή αυτού του εγγράφου, η αποκάλυψη της αλήθειας και η άμεση αναχώρησή του. Με τρεμάμενα δάχτυλα, πήρε το στυλό, γύρισε βιαστικά την τελευταία σελίδα και έβαλε την υπογραφή του. Ένιωσε τη συλλογική ανάσα των συγκεντρωμένων κυβερνητικών αξιωματούχων στο λαιμό του, ενώ το δωμάτιο κατακλύστηκε από μια ανησυχητική σιωπή. Με την υπογραφή του, ήταν σαν να μπορούσαν όλοι να εκπνεύσουν ξανά. Τι στο καλό ήταν τόσο εμπιστευτικό
Τελικά, η γυναίκα διέλυσε την επικρατούσα ησυχία. “Κύριε Μπάξτερν, φαίνεται ότι βρήκατε κάτι περισσότερο από ένα ασυνήθιστο δείγμα της φύσης”, είπε, με ένα αινιγματικό χαμόγελο να παίζει στα χείλη του. “Πέσατε πάνω σε κάτι που δεν είναι γραφτό να βρίσκεται σε χέρια πολιτών”