Το μονοπάτι μπροστά του ήταν τρομακτικό, αλλά θα το περπατούσε παρ’ όλα αυτά. Βήμα προς βήμα. Και ίσως, μόνο ίσως, θα μπορούσε να ξυπνήσει τους ανθρώπους από το λήθαργο πριν να είναι πολύ αργά. Πριν οι φλόγες καταστρέψουν ό,τι τους ήταν πολύτιμο.
Ο Όλιβερ προσκολλήθηκε σε αυτή την απελπισμένη ελπίδα τόσο σθεναρά όσο και στην ίδια τη ζωή. Θα έπρεπε να τον στηρίξει στις δοκιμασίες που θα ακολουθούσαν. Δοκιμές που θα δοκίμαζαν την πεποίθησή του, το πνεύμα του, την αίσθηση του σκοπού του. Αλλά το να τα παρατήσει δεν ήταν επιλογή. Πάρα πολλές ζωές εξαρτώνται από το αν θα ακουγόταν η φωνή του. Θα έσπρωχνε μέσα στο σκοτάδι, θα οδηγούσε τους άλλους στην ασφάλεια, ή θα πέθαινε προσπαθώντας.