Η Ντέιζι είχε αλλάξει. Δεν ήταν πια το ήρεμο βουβάλι που γνώριζε. Τα μάτια της ήταν σταθερά και αποφασιστικά, το σώμα της ήταν άκαμπτο και φαινόταν σκληρή με έναν τρόπο που ο Μπιλ δεν είχε ξαναδεί ποτέ. Ήταν ξεκάθαρο ότι ήταν έτοιμη να πολεμήσει αν χρειαζόταν. Ο Μπιλ το βρήκε αυτό μπερδεμένο και λίγο τρομακτικό.
Καθώς πλησίαζε προσεκτικά, ένας παράξενος, ήσυχος ήχος άρχισε να γεμίζει το ήσυχο πεδίο. Ήταν ένας νέος ήχος, που συνέβαινε κάθε τόσο και ερχόταν από το μέρος που η Ντέιζι παρακολουθούσε προσεκτικά. Αυτός ο παράξενος ήχος έκανε το μυστήριο μεγαλύτερο. Τον έκανε πιο περίεργο αλλά και πιο ανήσυχο.