Το ένστικτο του Γιώργου ήταν να πλησιάσει το ζώο και να του προσφέρει λίγη παρηγοριά. Όμως κάθε προσπάθεια να το κάνει αυτό αντιμετωπίστηκε με συναγερμό και κραυγές φόβου. Αυτό τον άφησε σε μια απογοητευτική δύσκολη θέση. Ήθελε να βοηθήσει, αλλά ο φόβος του πλάσματος εμπόδιζε κάθε μορφή βοήθειας.
Καθώς στεκόταν εκεί αβοήθητος, ο Γιώργος αποφάσισε να επικοινωνήσει με την τοπική ομάδα διάσωσης ζώων, προσευχόμενος ότι θα μπορούσαν να επέμβουν γρήγορα. Ωστόσο, χρειάστηκαν περισσότερο χρόνο απ’ ό,τι ήλπιζε. Ο Τζορτζ έβλεπε το πλάσμα να εξασθενεί, η ζωτική του δύναμη να χάνεται κάθε λεπτό που περνούσε.