Επιστρέφοντας στο νότιο βοσκότοπο, ο Τζορτζ παρακολουθούσε με κομμένη την ανάσα καθώς η Λούνα τους εντόπισε να πλησιάζουν. Προς ανακούφισή του, η Λούνα έβγαλε ένα ενθουσιώδες γαύγισμα και κούνησε ενθουσιασμένη την ουρά της, χαρούμενη που θα ξαναβρισκόταν με το λυκόπουλο που τόσο άγρια προστάτευε.
Εκείνη τη στιγμή, ο Τζορτζ ήξερε ότι είχε κάνει τη σωστή επιλογή. Αυτός ο ασυνήθιστος αλλά συγκινητικός δεσμός μεταξύ ενός σκύλου και ενός κουταβιού λύκου δεν μπορούσε να διακοπεί. Το κουτάβι είχε βρει τη θέση του στη φάρμα του και ο Τζορτζ θα αναλάμβανε την ευθύνη να το φροντίζει για το υπόλοιπο της ζωής του.