Ο Τζορτζ ανοιγόκλεισε τα μάτια του, το μυαλό του προσπαθούσε να επεξεργαστεί αυτό που έβλεπε. Το μικρό, παράξενο πλάσμα έτρεξε μπροστά, δίπλα στον Κεραυνό, σαν να αποκάλυπτε ένα μέρος του εαυτού του στον Τζορτζ. Το μικρό πλάσμα τον κοίταξε, με τα λαμπερά μάτια του γεμάτα περιέργεια, χωρίς ίχνος απειλής στο βλέμμα του.
Ο Τζορτζ έκανε ένα βήμα πιο κοντά, με την καρδιά του να χτυπάει ακόμα δυνατά. Αλλά πριν προλάβει να πλησιάσει πλήρως, το μικρό πλάσμα κινήθηκε ξανά -αυτή τη φορά πολύ πιο γρήγορα. Απομακρύνθηκε από την πλευρά του Κεραυνού, εξαφανίστηκε μέσα στο ψηλό γρασίδι, σχεδόν σαν να είχε διαισθανθεί κάτι.