Το ψηλό χορτάρι χτυπούσε τα πόδια του Τζορτζ, κάθε βήμα ήταν πιο δύσκολο από το προηγούμενο καθώς έσπρωχνε μπροστά. Η αναπνοή του έβγαινε με ασταθείς ριπές, ο ψυχρός νυχτερινός αέρας δάγκωνε τα πνευμόνια του. Στο βάθος άκουγε ακόμα τον ήχο των οπλών του Κεραυνού που βροντούσαν στο χωράφι, με τη μορφή του επιβήτορα να είναι μια σκοτεινή θολούρα στο φεγγαρόφωτο τοπίο.
Ο Τζορτζ έβρισε κάτω από την αναπνοή του, με τα μάτια του να προσπαθούν να παρακολουθήσουν τις μορφές που έτρεχαν μπροστά του. Στην ηλικία του, το να κυνηγάει ένα ζώο -πόσο μάλλον δύο- μέσα στα χωράφια δεν ήταν απλώς δύσκολο, ήταν επικίνδυνο.