Το ένστικτό του φώναζε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Προσπαθώντας να αποτινάξει τον πανικό του, συζήτησε την επόμενη κίνησή του. Τότε, σαν να απαντούσε στη σιωπηλή έκκλησή του, εμφανίστηκε μια μαϊμού, κρατώντας κάτι σφιχτά στα μικροσκοπικά της χέρια.
Το θέαμα χτύπησε τον Γκάμπριελ σαν κεραυνός εν αιθρία – εκεί, σπαρταρώντας αβοήθητα, ήταν ο Κόκο, το πολύτιμο κουτάβι του. Ένα κύμα τρόμου και αποφασιστικότητας τον διαπέρασε. Χωρίς δεύτερη σκέψη, ο Γκάμπριελ βούτηξε μέσα στους θάμνους, τρέχοντας πίσω από τη μαϊμού με κάθε ίχνος δύναμης που διέθετε.