Οι μαϊμούδες, που κάθε άλλο παρά αθώες ήταν, είχαν εκπαιδευτεί πονηρά για να λειτουργούν ως δόλωμα. Κάθε μαϊμού είχε μάθει να κλέβει πολύτιμα αντικείμενα από ανυποψίαστους τουρίστες, παρασύροντάς τους στη ζούγκλα με τα φαινομενικά ακίνδυνα καμώματά τους.
Αυτό που φαινόταν να είναι αθώα συμπεριφορά ήταν στην πραγματικότητα μέρος μιας σκληρής παγίδας. Σε αντάλλαγμα για τη “δουλειά” τους, οι μαϊμούδες ανταμείβονταν με υπολείμματα τροφής. Αυτές οι λιχουδιές τις κρατούσαν υποχωρητικές και πιστές, και ο ρόλος τους στο σύστημα διατηρούνταν μέσω της δωροδοκίας.