Η απαλή φλυαρία των πιθήκων αντηχούσε στα αυτιά του, μια απόκοσμη υπενθύμιση της παράξενης συνεργασίας μεταξύ αυτών των ζώων και των ανθρώπων εκπαιδευτών τους. Καθώς τα μάτια του Γκάμπριελ προσαρμόστηκαν στο αμυδρό φως μέσα στο κτίριο, είδε κάτι που τον άφησε άναυδο και τρομοκρατημένο.
Από τις σκιές άρχισαν να ξεπροβάλλουν άντρες, με τα πρόσωπά τους μερικώς κρυμμένα από τα κουρελιασμένα ρούχα και τα μαντήλια, με τις κινήσεις τους να είναι σκόπιμες και εξασκημένες. Κινούνταν με ανησυχητική σιωπή, σαρώνοντας την περιοχή με μια αρπακτική εστίαση, σαν να περίμεναν κάτι -ή κάποιον.