Η περιέργειά της είχε κεντριστεί, αλλά κάτι άλλο παρέμενε κάτω από αυτήν – ένα ακλόνητο αίσθημα ότι αυτή η νύχτα, που είχε ξεκινήσει τόσο συνηθισμένα, επρόκειτο να πάρει μια τροπή προς το ασυνήθιστο. Με αργά βήματα, η Τζούλι πλησίασε τον τάρανδο, με τα μάτια της να σαρώνουν το μπλεγμένο χάος γύρω από τα κέρατά του.
Το πλαστικό χτύπησε θορυβωδώς καθώς το ζώο κούνησε το κεφάλι του, με ένα χαμηλό γρύλισμα να βγαίνει βαθιά από το στήθος του. Μπορούσε σχεδόν να νιώσει την απογοήτευσή του, την επιθυμία του να γίνει κατανοητό. Όσο πλησίαζε η Τζούλι, τόσο περισσότερες λεπτομέρειες παρατηρούσε.