Τα δάχτυλά της έτρεμαν ελαφρά καθώς πληκτρολογούσε ένα βιαστικό μήνυμα στον φίλο της, τον Πίτερ, τον έμπιστο κτηνίατρο της πόλης. Το ένστικτό της της έλεγε ότι έπρεπε να μάθει τι συνέβαινε, αν και μπορούσε ήδη να προβλέψει την αντίδρασή του.
Τζούλι: Ένας τάρανδος μόλις μπήκε στο νοσοκομείο. Πλαστικό μπλεγμένο γύρω από τα κέρατά του. Φαίνεται ότι χρειάζεται βοήθεια ή ότι προσπαθεί να μου πει κάτι. Η απάντηση ήρθε σχεδόν αμέσως, με τη δυσπιστία ξεκάθαρη σε κάθε λέξη.