Έξω, το κρύο δάγκωνε το πρόσωπό της, το χιόνι έπεφτε σε απαλά, αστραφτερά κύματα κάτω από τη λάμψη των φώτων του δρόμου. Η Τζούλι τράβηξε το παλτό της πιο σφιχτά, ο παγωμένος αέρας έκοβε το ύφασμα και τσίμπησε τα μάγουλά της.
Μπροστά της, η άλκη στεκόταν στην άκρη του πάρκινγκ, με τα κέρατά της να ρίχνουν μακριές, οδοντωτές σκιές στο παρθένο λευκό φόντο. Για μια στιγμή στάθηκε ακίνητη, με την ανάσα της να διακρίνεται στον παγωμένο αέρα. Στη συνέχεια, με ένα βαθύ ρουθούνισμα, άρχισε να περπατάει.