Η άλκη κινήθηκε με εκπληκτική χάρη παρά το μέγεθός της και το βάρος των μπερδεμένων συντριμμιών. Η Τζούλι ακολούθησε, με τις μπότες της να βυθίζονται στο χιόνι με κάθε βήμα. Η ζεστή λάμψη της πόλης έσβησε γρήγορα πίσω της και αντικαταστάθηκε από το καταπιεστικό σκοτάδι του δάσους μπροστά της.
Τη στιγμή που μπήκε στο δάσος, ο αέρας άλλαξε. Ήταν πιο ήσυχα εδώ, το χιόνι έσβηνε τα βήματά της και το θρόισμα των κλαδιών. Τα πανύψηλα δέντρα σχημάτιζαν έναν σχεδόν αδιαπέραστο θόλο, μπλοκάροντας το ελάχιστο φεγγαρόφωτο που υπήρχε.