Ο δασοφύλακας έγνεψε, στρέφοντας το βλέμμα του στους ελέφαντες. “Έχουν μια αξιοσημείωτη αίσθηση αφοσίωσης”, απάντησε. “Είσαι τυχερή που διασταυρώθηκες μαζί τους σήμερα” Καθώς οι τουρίστες άρχισαν να φεύγουν από το ξέφωτο, η Αμάρα παρέμεινε, με το βλέμμα της να ακουμπά στη μητέρα ελέφαντα και το μοσχαράκι της.
Τώρα που οι λαθροθήρες είχαν φύγει, η Αμάρα χαλάρωσε, προσπαθώντας να ηρεμήσει την καρδιά της από το σφυροκόπημα στο στήθος της από όλη την αδρεναλίνη που είχε συσσωρεύσει. Πλησίασε τους ελέφαντες, απλώνοντας ένα διστακτικό χέρι. Η μητέρα ελέφαντας έσκυψε κοντά της, με τη ζεστή, σταθερή παρουσία της να την καθησυχάζει.