Η φωνή του τηλεφωνητή παρέμεινε ήρεμη, αλλά τα λόγια που ακολούθησαν έκαναν το στομάχι του Χένρι να βυθιστεί. “Έχουμε μια επείγουσα πυρκαγιά λίγα μίλια μακριά, η οποία χρησιμοποιεί αυτή τη στιγμή τις περισσότερες από τις διαθέσιμες μονάδες μας. Φοβάμαι ότι θα μας πάρει σχεδόν μια ώρα για να στείλουμε κάποιον σε εσάς. Μπορείς να μείνεις ασφαλής και να παρακολουθείς τη σκηνή;”
Μια ώρα. Ο Χένρι έσφιξε το χέρι του γύρω από το τηλέφωνό του καθώς συνειδητοποιούσε την πραγματικότητα της κατάστασης. “Κατανοητό”, απάντησε, νιώθοντας έναν κόμπο έντασης να σχηματίζεται στο στήθος του. Έριξε μια ματιά πίσω στον οίκο δημοπρασιών, με τις κλειδωμένες πόρτες και τα ανεκτίμητα αντικείμενα να είναι πλέον ευάλωτα.