Έκανε νόημα στους άλλους, και οι τρεις διαρρήκτες έφυγαν προς το διάδρομο προς τον Χένρι. Η αδρεναλίνη τον διαπέρασε καθώς έτρεξε, με τα βήματά του να αντηχούν στον διάδρομο. Σκύβοντας πίσω από μια γωνία, κατευθύνθηκε προς το κλιμακοστάσιο που οδηγούσε στους επάνω ορόφους, ελπίζοντας να χρησιμοποιήσει τη δαιδαλώδη διάταξη του κτιρίου προς όφελός του.
Ήξερε τους διαδρόμους και τα πλαϊνά δωμάτια σαν την παλάμη του χεριού του -αν μπορούσε να κρατήσει τις αποστάσεις του, θα μπορούσε να τους αποφύγει μέχρι να φτάσει βοήθεια. Πίσω του άκουσε βιαστικά βήματα και χαμηλές, θυμωμένες φωνές καθώς οι διαρρήκτες τον καταδίωκαν.