Ο Χένρι ήταν απασχολημένος, χαιρετώντας μερικά γνωστά πρόσωπα, αλλά είχε πάντα το νου του στον άγνωστο που σύχναζε στους χώρους. Τελικά, η μέρα έφτασε στο τέλος της και οι πόρτες κλειδώθηκαν, αφήνοντας τον Χένρι να ασφαλίσει το κτίριο για τη νύχτα.
Ένα μέρος του αναρωτιόταν μήπως απλώς φανταζόταν πράγματα, αφήνοντας τα νεύρα του να τον καταβάλουν. Εξάλλου, η μέρα είχε περάσει χωρίς επεισόδια. Παραμέρισε τις υποψίες του και συνέχισε τη ρουτίνα του, ελέγχοντας κάθε βιτρίνα και κλειδώνοντας κάθε δωμάτιο.